Is leven niet te simpel?

Weer eens een andere vraag om mee bezig te zijn. We denken ons leven vaak zo moeilijk, als we denken aan de bedreigingen en wat we willen maar niet hebben, maar is het leven zelf echt zo moeilijk? Wat als het gemakkelijk zou zijn en er eigenlijk weinig of niets is wat we moeten doen, of kunnen kiezen. Wat als je slechts je flow hoeft te volgen? Saai? Precies wat je zoekt? Iets anders? En is het daarnaast ook waar?

Kinderen hebben geen moeite met hun leven te genieten. Er is veel geweld voor nodig om kinderen daarvan weg te halen. Spelen is hun natuurlijk. Die kunnen dus zelfs plezier hebben in een waterplas, of hun navel, of grote teen, of een steentje dat ze vonden.

Hoe ouder we worden hoe meer we nodig lijken te hebben en hoe moeilijker we het vinden om ons leven te genieten. Wat is dat aan ons? Is het onvermijdelijk? Is er ook een andere weg?

Leuk he, die kleine “aapjes” op de foto? Die zijn nog niet zo verbonden met  ideeën over plicht, discipline en verantwoordelijkheid. Ze hebben het goed met zichzelf en elkaar. Bij mij, en de meeste volwassenen, is dat wel anders. Ik denk daar soms over na: mensen en hoe we leven.

Niet dat ik nu zo’n speciaal autoriteit ben op het gebied van levenswijsheid, maar regelmatig komt daarbij de gedachte in me omhoog dat leven eigenlijk best simpel is. Er is niet zoveel te doen, terwijl we ons daar wel heel erg over opwinden. We zijn een drukdoenerige en opgewonden soort. De analogie van de mier zit er misschien niet ver naast, daar lijken we wel wat op, als je flink uitzoomt.

Nu hoor ik best het steunen en zuchten en de vele weerwoorden, in antwoord op dit inzicht, maar je hebt eigenlijk niet zoveel keuzen om te maken. Denk er maar eens over.

Vervolgens zijn de weinige keuzen die je kan maken ook nog eens heel eenvoudig te maken, wanneer je gewoon de bewegingen in jezelf volgt. Misschien is kiezen zelfs helemaal overbodig, en is het genoeg om te volgen. Nooit meer iets moeten. Zou dat even wat zijn?

Nu weet ik ook wel dat leven voor de meesten van ons niet zo licht en eenvoudig lijkt, want we hebben zoveel te doen en lijken zoveel keuzen te moeten maken. We moeten veel wat we eigenlijk niet willen en vanuit vrijheid misschien ook niet zouden doen, maar toch… Ik ben nog niet overtuigd dat daarmee leven moeilijk is. Is het wel zo moeilijk als we soms denken? Is het niet eigenlijk heel eenvoudig en overzichtelijk? Laten we eens invoelen en luisteren.

Leven in twee simpele keuzen

Wat zijn die keuzen eigenlijk die je zo nodig moet maken? Als je er over nadenkt zijn het er eigenlijk maar twee. De eerste is: Je kunt iets doen of niets doen. Anders geformuleerd zou je ook kunnen zeggen Je kunt doen wat je al doet, of gaan doen wat je wilt. Dat lijkt simpel genoeg.

De tweede belangrijke keuze: Je kunt zijn waar je bent, of gaan naar waar je wilt zijn. Ook niet zo moeilijk, toch? De rest van je keuzen zijn eigenlijk slechts afleidingen van deze twee keuzen, ook als het bijvoorbeeld gaat om belangrijke onderwerpen als bij wie je wilt zijn of welke verbindingen je zoekt.

Gek genoeg overlappen deze twee keuzen ook nog, want waarom zou je eigenlijk iets doen wat je niet wilt? Dus nooit meer werken, alleen spelen en doen wat je wilt. Ik denk dat ik de hemel zojuist gevonden heb.

Consequenties: achterlaten en niets doen

Oké, er zijn consequenties, dat begrijp ik ook. Want als je gaat (waar je heen wilt) dan laat je iets achter. Dus dat zou je ook een regel kunnen noemen: Als je gaat, ga dan! Of anders geformuleerd: Laat alles achter waar je vandaan kwam, en wees ALTIJD waar je NU bent met wat je NU bij je hebt. Joh, zo blijft het simpel. Zou ik een antwoord gevonden hebben?

Een andere consequentie dan: Als je niets te doen hebt, dan is er niets te doen. Doe dan ook niets, sufferd! Ga niet (innerlijk) tijdreizen en druk doen, maar doe gewoon niets. Vul niet zomaar de ruimte in je en om je, neem gewoon waar wat in je is en om je heen zonder iets te doen of ergens aan bij te dragen. Wees gewoon stil en luister. Laat daarbij alles vrij zijn, zodat je niet alsnog van alles gaat doen. Het komt en gaat vanzelf en zonder veel impact.

Leren door luisteren

Er is een hoop te ontdekken (leren) als je alleen maar luistert, en het kan heel ontspannen zijn wanner je luistert op de meest passief mogelijke manier. Dat is ook de enige manier waarop je niets kan doen en luisteren. We luisteren vaak veel te actief, en dat is niet nodig. Laat je innerlijke dwingeland en harde werker maar even met rust, en luister slechts, heel oppervlakkig terwijl je voelt wat er in je lichaam is.

We zijn gewend erg geraakt aan het voortdurend (over)vullen van onze eigen ruimte en elkaars ruimte, en jagen onszelf en elkaar daarmee zo op dat het niet anders meer lijkt te kunnen. Wie is er nog in contact met zichzelf, wie heeft genoeg stilstand in zich om te voelen en horen, te onderscheiden, wat zich daar afspeelt? Zo is het niet altijd geweest. Ooit waren we mensen die veel vrije tijd hadden en weinig te doen, en toen was dat contact gemakkelijk.

Als je voortdurend gevuld raakt met de herrie van anderen, en je eigen herrie, dan is er ook weinig te onderscheiden behalve de grootste herrie. En als je overal bij wilt horen is de kans groot dat je innerlijk op drift is geraakt. De drukte begint zichzelf te bevestigen en krijgt momentum waardoor je al snel denkt dat er niets anders is. Je bent dan een slaaf geworden van je eigen innerlijke drukte, en je wil slaat alle kanten op, terwijl je eigenlijk niet in contact meer staat met jezelf.

Verlangen naar zelf

Hoor je de zucht naar meer rust en vrijheid in jezelf? Dat is je behoefte aan innerlijke helderheid en beter contact met jezelf. De stress is lichamelijk voelbaar, maar zit vooral in je geest en je wil. Voordat je weer zult weten wat je wilt, is er dus wat rust nodig, een tijdje waarin je lang genoeg niets doet om jezelf weer wat te kennen. Je bent duidelijk je weg kwijt.

Blijf dus even bij jezelf en hier, voordat je weer andere dingen gaat doen. En met het gevaar je kwijt te raken… zelf verder lezen kan best wachten. Sluit je ogen maar en adem tot het kalmeert in je en je innerlijke stem helder en kalm wordt, en daarna ook rust. Alles wat je nu kan, kan daarna ook nog. De wereld draait wel door.

Niets doen is heerlijk voor je lichaam en geest

Niets doen en luisteren is erg prettig als je eenmaal gewend bent aan zijn waar je bent. Je zult er snel aan wennen. Hoor je innerlijke aanjagers maar en voel de onrust in je lijf, en blijf toch niets doen en neem het slechts waar zonder echt te registreren. Sommige mensen noemen dat mediteren, maar eigenlijk is het gewoon niets doen. Stop gewoon met je ruimte vullen met onzin en drukte omdat je anders de drukte in jezelf moet ervaren.

Wanneer beginnen met doen?

Hoe weet je eigenlijk of je iets te doen hebt? Luister naar je wil, dat is de grote aanwijzer in je. Als je wil je vult met motivatie, dan is dat hetgeen wat je hebt te doen. Geen reden om jezelf ergens toe te zetten, je wil is de aanwijzer om te volgen. En zolang je wil nog niet spreekt of onduidelijk blijft, dan ben je dus op de juiste plek voor dit moment, en is wat je nu doet precies het juiste om te doen in dit moment. Je merkt vanzelf wanneer het genoeg is of wanneer het tijd is voor iets anders.

Als je wil alles blijft afkeuren wat voorbij komt, en ondertussen geen duidelijke aanwijzing geeft, dan is er dus niets wat je nu al kan doen. Doe dan ook niets, en luister goed tijdens dat nietsdoen zoals hiervoor is toegelicht.

Bezwaren en nog meer bezwaren

“Ja maar, maatschappij?” Ja, maatschappij. Je bent grappig. Bestaat er zelfs echt zoiets, of heb je het slechts bedacht? “Ja maar werk?” Ja, als het werk belangrijk is om te doen, dan zal iemand het verrichten. Waarom zou jij dat moeten zijn? Is de wereld zo dun bevolkt? “Ja maar verantwoordelijkheid, huishouden, familie, gezin?” Inderdaad, en dat lost zich vanzelf wel op. Je wordt een prettiger mens wanneer je stopt met wat je niet wilt, en gaat waar je wilt zijn. Je eerste verantwoordelijkheid moet zijn naar jezelf en je eigen leven, er is niemand anders. Die anderen redden zich ook wel zonder jou als het moet. Vertrouw.

Als je echt niets meer hebt te geven dan je weerstand en zelf-dwang (ook wel discipline genoemd), dan is het veel beter om te gaan waar je nu wilt zijn en te doen wat je wilt. Niemand heeft echt iets aan je als je met weerwil aan de slag gaat of blijft waar je niet wilt zijn, dat komt met een prijs die naast door jou ook door de mensen om je heen wordt betaalt. Ik dacht dat je van ze hield?

Ja, natuurlijk wordt er gemopperd en geklaagd. Dat is niet jouw probleem, dat is de wil of drukte van die ander. Wees gewoon eerlijk en duidelijk, en leef dat! De rest lost zich wel op. Als verantwoordelijkheid je motief is en niet je wil, dan is elke andere oplossing veel beter. Er is vast iemand die wil wat jij niet wil, en anders was het misschien toch niet echt belangrijk. Je wil vertelt je wel wanneer het tijd is om weer iets te doen. Tot dat moment is er niets te doen.

De stem van schuldgevoel en angst

Welke stem spreekt nu in je. Is het wel je wil? Zolang alleen de stem van je schuldgevoel of angst in je spreekt, zou ik me helemaal niet zo druk maken en gewoon stil blijven luisteren. Je schuld en angst houden je vaak voor de gek en verwarren je. Luister dieper dan dat en blijf gewoon stil. Bijna elk probleem verdwijnt vanzelf als je niets doet.

Alles is oplosbaar, je kunt gemist worden

Alle problemen of uitdagingen zijn oplosbaar ook zonder jou, en pas als je wil daarin iets wilt dan weet je wat je moet doen. Dan lost een probleem zich op en wordt een taak voor jou. Stop dus met je energie investeren in wat je toch eigenlijk helemaal niet wilt! Die investering geeft negatief rendement.

Als jij het wilde dan deed je het toch wel? Dus waarom jezelf op je kop zitten, over wat een ander wil? Dat heb je vroeger al vaak genoeg gedaan. Je leven werd vooral moeilijk omdat je zoveel geluisterd hebt naar de stem van je angst. En die stem brengt je je van het ene innerlijke conflict naar het andere.

“Ja maar als je nou niet weet wat je wilt?” Doe niets! “En als je nu meerdere dingen tegelijk wilt die niet samengaan?” Doe niets, tot je wil duidelijker kiest! “Als volwassene moet je toch dingen doen die je eigenlijk niet wilt?” Waarom? Wie wordt er blij van als jij dingen gaat doen die je niet wilt? Ik denk beter van niet. Als je niet duidelijk positief gemotiveerd bent (oftewel wilt): doe het niet! Doe iets anders dat je wel wilt, en wees daar duidelijk in.

“Ja maar, dan raak ik mijn huis kwijt en heb ik niets te eten.” Dat is mogelijk, ja. En als dat belangrijk voor je is, dan vertelt je wil dat wel aan je en komen er oplossingen. Dat jij je nog niet kunt voorstellen dat je op een andere manier kunt (over)leven, betekent nog niet dat je gelijk hebt. Weet je al wat er allemaal mogelijk is? Is er ruimte voor wonderen en verrassingen in je? Jammer. Luister eerst, doe later.

Verantwoordelijkheid

“Ja mooi gezegd, maar ik ben verantwoordelijk voor anderen die op me rekenen. Ik moet wel! Iedereen moet toch dingen doen die hij niet wil?” Oh, voor het eerst dat ik dat hoor. Wie wordt er eigenlijk blij van als je van alles doet waar je geen zin in hebt, misschien zelfs een hekel aan hebt? Wordt jij daardoor een prettiger gezelschap? Hou je energie over voor wat je eigenlijk leuk vindt, en wat die anderen misschien ook leuk zouden vinden? Nee hoor, je mag het ook aan anderen overlaten, er zijn genoeg anderen om het werk te doen. Ontdek jij eerst maar wat je echt wilt!

Kijk maar eens naar je kinderen, die laten zich ook niet zomaar dwingen en zijn heel duidelijk als je dat toch doet. Er zijn altijd andere oplossingen waarbij je niet jezelf hoeft te forceren. Het is slechts een gewoonte. Doe niets, en luister gewoon tot de innerlijke ruis is verdwenen en je stem helder wordt. Als je geld nodig hebt, zijn er ook andere manieren, als er iets gedaan moet worden ook. Je hoeft slechts uit te vinden waar je echt warm voor loopt. Wat is het dat je wil je vertelt? Luister dieper en langer dan hoor je beter.

Grote “onhaalbare” wensen

“Ja maar, ik wil veel wat ik nooit zal kunnen krijgen!” Hoe weet je dat? Weet jij zo zeker hoe je toekomst zich zal ontvouwen? Ben je waarzegger of tovenaar, of zelfs God? Maar laten we eens aannemen dat je gelijk hebt. Dan weet je dat je wat je wilt nooit zal kunnen krijgen. Luister dan eerst tot je weet wat je nu wilt doen, want wat je wilt verkrijgen is alleen dan van belang als je ook iets kan en wilt doen om het te krijgen. Durf op jezelf en je wil te vertrouwen. Het komt vanzelf in je op.

Bezit wordt in onze cultuur erg overgewaardeerd, en zeker mensen zullen nooit je bezit zijn, hoezeer je dat ook wilt vergeten of jezelf wijsmaken dat het wel kan als er maar echte liefde is. Als je lang genoeg leeft zie je alles wat komt ook weer vertrekken, waarna je uiteindelijk zelf vertrekt. Dat is de aard van leven. Laat mensen gewoon gaan, want je wordt toch niet blij als iemand tegen zijn/haar wil in bij je blijft. Houden van is vrijlaten. Neem gewoon waar dat je verlangt en wacht tot je wil je een opdracht geeft. Tot dat moment is het slechts een milde (of zo je wilt minder milde) kramp (in je teen?).

De uitkomst en de reis

“Ik weet waar ik wil zijn, maar om daar te komen moet ik veel uitdagingen overkomen.” Dat is mooi, dan weet je wat je wilt en wat je te doen hebt. Die uitdaging is dan je taak. “Ja maar, je zei toch eerder dat ik alleen moest doen wat ik wilde?” Ja, dat is zo. “Ik wil daar zijn, maar die uitdagingen overkomen wil ik niet. Ik wil alleen de uitkomst niet de reis!” Je bent grappig, en speelt graag spelletjes. Als je de reis niet wilt, dan is het opnieuw een kramp en doe je niets tot je wil besluit wat het echt wilt. Als je de uitkomst wilt is het beter om ook de reis te willen, maar als je de reis echt niet wilt: niet doen!

“Zo kom ik nergens!” Je bent al ergens! “Ik wil ook iemand zijn” Je bent al iemand. “Ik bedoel worden” Je bent al iemand. “Je weet wel wat ik bedoel, doe niet zo irritant!” Je bedoelt dat je niet tevreden bent over wie je nu bent, en niet tevreden over de uitkomst daarvan? Je wilt iemand anders zijn, en misschien meer status in je groep? Als dat is wat je wilt, dan heb je dus iets te doen. Ga het doen!

“Het is te moeilijk! En ik kan anderen niet dwingen om me te vereren.” Inderdaad, verering laat zich niet dwingen. Maar hoe weet je eigenlijk hoe moeilijk deze reis zal zijn? Heb je hem al helemaal gereisd? Pas aan het eind van de reis weet je het pas, pas dan toont zich ook de hele waarde ervan. Probeer eerst de reis en leer wat er te leren valt. Op zijn minst zal het interessant zijn. Wat je tegenhoud is eigenlijk slechts je gewoonte om tegen je wil in te gaan, en dat creëert een tegenkracht die we weerstand noemen. Wees vrij als je vrij bent.

Slachtofferschap en afgunst

“Dat heb ik gedaan, maar ik wordt zo boos over het feit dat anderen me klein houden en tegenwerken. Wat ik wil hebben anderen al en zij willen het niet kwijt.” Waarschijnlijk vergis je je in die mensen, en je zou eens kunnen proberen om ze eerst beter te leren kennen voor je wilt wat zij al lijken te hebben. Misschien blijkt dan dat je toch iets anders wilt.

Je lijkt ook te verwachten dat anderen je geven wat ze hebben zonder te doen wat nodig is om het te verdienen. Een veelvoorkomend verlangen, trouwens, en helemaal niet zo gek. Maar tegelijkertijd ook een vreemd spel dat je met jezelf en je omgeving speelt. Als je de uitkomst wilt, wil dan ook de reis, wil dan ook zijn wie je moet zijn voor die uitkomst. Het hoort bij elkaar, dus wil je het allemaal of je wilt het niet.

Is het wel je wil die zo met je speelt? Is er niet iets anders aan de hand, een andere behoefte die bang is geworden of gefrustreerd raakte en zich nu misschien verbergt? Luister eerst, en vind eerst de helderheid in jezelf. Het ligt nooit aan die ander, die kiest niet voor jou.

Doen wat nodig is, zijn wie je moet zijn?

“Ik merk dat ik vaak een uitkomst wil, maar dat ik niet wil wat ik daarvoor moet doen.” Dat lijkt lastig, heb je daar al eens hulp bij gevraagd? Mijn advies zou zijn: Doe niets, maar dat begreep je waarschijnlijk al. Als het voor een uitkomst nodig is dat jij iemand bent die je niet wilt zijn, of dat je je leven vult met onderwerpen en acties die je niet wilt, dan is dat niet echt wat je wilt.

Als je rijk wilt zijn, zal je ook een rijke moeten willen zijn en iemand die rijkdom opbouwt.  Als je die drie dingen niet wilt, dan is rijk zijn niet voor jou, dan speel je opnieuw spelletjes met jezelf. Wees gewoon stil en luister tot je ontdekt wat echt belangrijk voor je is. Doe dan dat, en maak je niet zo druk over wat anderen doen. Dat is uiteindelijk niet zo belangrijk.

Mijn wil is onbetrouwbaar en wispelturig

“Ik heb nog een probleem: Ik verlang vaak heel erg naar dingen die niet zo goed voor me zijn.” Ja, dat hebben veel mensen. “En dan zit ik me verschrikkelijk op te winden over die nieuwste iPhone die ik niet kan betalen, stop mezelf vol met schulden om het toch te krijgen en moet dan lang werken om het af te betalen.

En ik wil graag luieren terwijl mijn lichaam ziek wordt als ik onvoldoende beweeg, maar ik voel me niet fit en vind bewegen daarom niet prettig. Vervolgens prop ik mezelf regelmatig vol met snoep en ongezond voedsel, en krijg dan achteraf spijt maar doe het vervolgens toch opnieuw. Ik weet dat ik eigenlijk lui ben, maar kan me er gewoon niet toe zetten om te doen wat goed voor me is” Ik begrijp het. Wat je beschrijft is een veel voorkomend patroon.

Wat ik je hoor zeggen is dat je weet wat goed voor je is, en ergens is er iets in je wat dat wil, maar er is ook iets dat je ertoe aanzet om al die ongezonde dingen ook te willen wanneer je ze koopt en consumeert. En achteraf blijken dan de nadelige consequenties. Er zit ook iets in van als ik heb wat ik wil, dan wil ik het vaak niet meer en soms heb ik spijt over de prijs die het kostte.

Is elke wil even goed?

Je vraag lijkt daarmee te zijn “Hoe weet ik welke wil ik moet volgen?” en daaronder misschien “Hoe wijs is mijn wil eigenlijk?” of “Is elke wil even goed?” Wat mij betreft zijn dat hele verstandige en goede vragen. Ik zou voorstellen: wees een tijdje stil en doe niets terwijl je luistert naar wat zich in je afspeelt, de bewegingen in je leert kennen en onderscheiden. Verander niets tot je duidelijkheid hebt over deze vragen. Het antwoord komt vanzelf.

Wat heb ik nodig, wat wil ik werkelijk?

Ik zal proberen mijn antwoord alvast te geven, door mee te gaan in je voorbeeld. wat ik weet is dat er verschillende dingen zijn die ik wil. Ik wil gezond zijn, en prettig in mijn vel. Dat kan ik bereiken door voedsel te kiezen die dienstbaar is aan die wil. Ik heb inmiddels wat ervaring met mijn lichaam, en heb me verdiept in de vraag wat is gezond voedsel, en weet dus dat vooral groenten en fruit gezond voor me zijn, en ietwat vlees of vis mag maar niet teveel vet en niet teveel dierlijk voedsel. Melkproducten zijn hetzelfde als vlees consumeren, weet ik ook, en zelf mijn eten klaarmaken van verse ingrediënten is zowel voor mijn geest beter als dat het gezonder is voor mijnlichaam.

Ik weet dat biologisch voedsel, of nog liever biodynamisch voedsel, meer voedingsstoffen bevat, beter smaakt en minder chemicaliën en toevoegingen bevat, dus ik weet dat dit beter voor mijn gezondheid is. Als mijn wil dus gaat over gezondheid moet ik sowieso zorgen dat ik dat voedsel genoeg beschikbaar heb, en dat ik weet wat ik ermee kan om het lekker genoeg te laten zijn. Ik kan dat voorbereiden en ben helemaal in verlengde van mijn wil actief.

Stappen in de richting van mijn wil

Dit is de kennis die ik wil, en dit is het voedsel dat ik wil, en ik kan van alles doen om het zo lekker te maken als ik wil. En als ik dit voedsel vervolgens consumeer, dan zijn er een paar wilsbesluiten die ik tegelijkertijd bedien. Andersom voorkom ik daarmee ook dat ik industrieel voedsel ga consumeren, waarvan ik weet dat het niet is wat het lijkt, vol met onnatuurlijke toevoegingen zit, dat dieren en materialen niet met respect en zorg worden behandeld, en dat zelfs bacteriën het vaak niet eens meer lusten.

Heldere keuze: behoefte aan gezond voedsel

Mijn keuze is hiermee helder. Het is niet zo erg als mijn wil ook andere kanten op wijst en ik dat volg, maar een van mijn basis wilsbesluiten is deze actie met deze uitkomst. Dit is niet een besluit dat ik heb genomen, ik luister tot ik hoor wat het besluit is en volg dat dan. En de uitkomst is: Dit is wat ik belangrijk vind voor mezelf, en als ik gezonder eet en daardoor waarschijnlijk wat afval, zal ik me alleen daardoor ook prettiger voelen, waardoor ik als vanzelf levendiger zal zijn en meer bewegen. En ik zal misschien liever gaan dansen of spelen dan sporten, want dat trekt me meer.

Door steeds mijn wil te volgen, en er nooit tegenin te gaan, ontdek ik dat ik vaak naar dat andere voedsel grijp als ik te moe ben, me rot vol of ontevreden, en niet zo lekker in mijn lijf zit. Door te luisteren naar mezelf leer ik dat ik me moeier voel en minder lekker in mijn vel zit naarmate ik meer tegen mijn wil inga en in plaats daarvan de stem van mijn angst, schaamte en schuldgevoel volg.

De keuze gaat nog verder, want natuurlijk wil ik ook gezond voedsel voor mijn geestelijk welzijn. En daarom selecteer ik ook hier wat ik consumeer. Ik laat hierbij ruimte voor het onverwachte, en richt me op voldoende balans zodat mijn innerlijk goed verzorgd wordt.

Wat als ik toch niet doe wat mijn wil zegt?

Als na een tijdje blijkt dat ik toch vaak andere dingen heb gegeten dan ik dacht te willen, als ik steeds “verzaak” of iets anders wil? Ja, dan heb ik mezelf nog niet goed verstaan, en moet ik nog wat meer luisteren. Er is altijd een reden op basis waarvan ik kies, en als ik goed luister kan ik altijd een verdrukte of bedreigde behoefte vinden.

Als ik dus “ongezond” blijf eten en niet beweeg, terwijl ik eerder wel duidelijk heb gehoord dat mijn wil dat heeft besloten (pas op voor je geest die zich als wil maskeert), dan is er iets dat in elk geval op korte termijn steeds belangrijker blijkt te zijn. Als ik kan ontdekken wat dat is, niet de smoes maar de echte behoefte die zich probeert te vervullen, dan komt er vanzelf weer iets anders om te doen.

De enige manier waarop ik weet dat ik kan ontdekken wat ik heb gemist is door goed te luisteren en te stoppen met doen (en dan waarschijnlijk in de andere volgorde). Als luisteren al een probleem voor me is (of mijn angst mij er vandaan leidt), dan moet ik zorgen dat er voldoende tijd is en geen onnodige afleidingen zijn. Stoppen en stilstaan dus, en mogelijk even afzonderen. Althans, als het mijn wil is om datgene te ontdekken wat ik eerder gemist lijk te hebben. Per slot ben ik vrij.

Behoefte aan gezelschap

Op dezelfde manier heb ik bijvoorbeeld gemerkt dat als ik me wat verdrietig en alleen voel, het goed is om onder mensen te zijn. Ik heb gemerkt dat ofschoon ik het nodig heb om veel alleen te zijn, dat ik me beter voel als ik regelmatig onder mensen ben. En in dat geval is het nodig dat die plekken veilig genoeg voor me zijn, wat in mijn geval betekent dat ik naar plekken het veiliger wil gaan ik me welkom voel zonder onder druk te staan om iets te doen wat ik niet wil.

Soms wil ik dan contact hebben, soms is dat met een enkele persoon, maar andere keren met meerdere mensen wat vluchtiger. Soms is mijn impuls om te mediteren en stil te zijn in de drukte van mensen, en soms wil ik dansen en spelen en daarin contact hebben. Ik hoef daarin niet de perfecte keuze te maken, want ik kan gerust alsnog mediteren terwijl ik kwam om mee te dansen.

Het volgen van mijn wil, is dus al een groot deel van een oplossing, want daardoor wordt ik veiliger en betrouwbaarder voor mezelf, en ook duidelijker naar mijn omgeving, terwijl ik al doende leer van de uitkomsten van mijn impulsen.

Onderscheid tussen wil en pleisters

Daarna hoef ik alleen te leren wat belangrijkere wilsuitspraken zijn en wat minder belangrijke uitspraken zijn die eigenlijk meer iets anders aanwijzen. Ik ga dus mijn echte wil steeds meer onderscheiden van mijn uit-nood-ingrijpende-wil oftewel de grote pleister op de wonden. de wond wordt minder als ik mijn echte wil steeds vaker volg en daarvoor ga staan, dus de stem van de pleister-wil wordt steeds rustiger en stiller.

Mijn echte wil spreekt wat rustiger en zachter, dus als ik die wil door dat geschreeuw van die andere wil heen, dan moet ik misschien even wachten tot ze uitgeschreeuwd zijn en gewoon niets doen. Dat is misschien wat spannend, maar het duurt vaak korter dan ik denk, en sowieso is het goed bestede tijd.

Wachten tot het rustiger wordt

Zolang het druk is, spreekt mijn wil te chaotisch en tegenstrijdig, dus is het tijd voor niets doen en gewoon zijn waar ik ben. Dan luister ik net zolang tot ik de rangorde van mijn wil een beetje doorkrijg, en er een heldere stem overblijft die me vertelt wat het juiste is om te doen.

En dan is alles weer zo simpel als het kan zijn. Er is veel te leren, vooral over mijzelf, maar gelukkig zijn er maar heel weinig keuzen waar ik op hoef te letten. Ik herhaal ze even voor het gemak (mocht je ze vergeten zijn). En als je het toch te simpel vindt, bedenk dan dat je het altijd moeilijker kunt denken of voelen. Het is aan jou!

Conclusie

Je keuzen

1. Iets doen of niets
2. Zijn waar je bent, of gaan

Taken en tips ter afsluiting

1. Volg je wil en leer van de uitkomsten
2. Leer de stem van je wil en je lichaam goed kennen zodat je weet wanneer je pleisters krijgt in plaats van wilsbesluiten. Je wil kan op allerlei manieren spreken, zowel in stemvorm als via je lichaam of via beelden.
3. Leer ook de stemmen van de andere innerlijke adviseurs kennen, zodat je herkent wanneer zij aan het woord zijn en niet je wil.
4. Luister graag en wees passief en stil wanneer je luistert. Er is veel te leren door luisteren.
5. Laat alles en iedereen vrij, want dat zijn ze toch al.
6. Het is pas je wil als de uitkomst en de reis samenvallen, tot dan is het slechts innerlijk spel en gedoe.
7. Bij twijfel: ga naar regel 3
8. Maak je leven simpeler door maar een taak tegelijk uit te voeren. Combineer zo min mogelijk, en aanvaart dat het een leercurve heeft waarin je misschien wat hulp nodig hebt of dingen even laat vallen. Je deed het per slot al een tijd anders en hebt waarschijnlijk meer aangenomen dan klopt voor je. Stap voor stap en dingen mogen een beetje fout gaan voor ze zich oplossen. Open contact is het belangrijkste.
9. Dromen is goed, en als je wacht zal de weg naar de droom misschien duidelijk worden. Pas dan heb je iets om te doen. Begin met luisteren en voelen, en oefen in niets doen. Zo uitzonderlijk ben je ook niet dan niemand het van je over kan nemen terwijl jij aan het luisteren bent.

Klaar

Ik weet niet of het allemaal zo wijs klinkt, of voor visie mag doorgaan, en al helemaal niet of je er wat aan hebt, en wat je erbij voelt, maar dit is het dan. Simpel genoeg?

Deel je eigen wijsheid

Ik hoor graag je eigen wijsheid terug en je aanvullingen of bezwaren. Je kunt ze hieronder kwijt en ik zal ze zeker lezen. Als je na het lezen liever eerst stil bent en luistert, dan ben ik daar ook heel blij mee. Laat het me achteraf dan maar horen. Ik ben erg benieuwd.