Als ik zeg Ik hou van Jou, dan ben je misschien blij, of wordt je bang, denkt te weten wat ik bedoel, wat ik wil of aanbiedt, vraagt je dat misschien niet echt af. Maar is het zo duidelijk wat ik bedoel? Is het altijd zo duidelijk wat jij bedoelt? Een artikel over de veelvormigheid van liefde…
Als ik zeg “Ik hou van jou!” dan bedoel ik soms dat ik graag bij je ben en vol van warme gevoelens voor je ben… andere keren bedoel ik vooral dat ik me betrokken bij je voel, en resoneer op jouw pijn en geluk…. weer andere keren voel ik me helemaal niet zo prettig bij je, maar spreek ik meer vanuit een verbondenheid in universele liefde… en weer andere keren bedoel ik dat ik je respecteer…
Soms bedoel ik dat je me pijn doet en dat ik me daardoor gestimuleerd voel om te leren en ontwikkelen om met die pijn en wat je met me doet om te gaan, te ontdekken wat er aan de hand is en hoe ermee om te gaan, en dan bedoel ik dat ik me verbonden voel via die pijn.
Soms bedoel ik dat ik veel voor je over heb, desnoods mijn leven voor je wil geven…
Weer andere keren bedoel ik dat ik graag van je zou willen kunnen houden, maar nog niet weet hoe ik dat moet doen, of voelen… en misschien voel ik dan afkeer in me en heb ik neiging me terug te trekken en wil daar niet aan toegeven…
Weer andere keren bedoel ik weinig en zeg het uit routine zonder betekenis… en soms bedoel ik dat ik iets van je wil, dat je bij me moet blijven, of me knuffelen, of zeggen dat ik het goed doe, of iets anders moet geven, wat ik in het moment bedenk of nodig heb…. soms bedoel ik dat ik van je verwacht dat je mijn behoeften telepathisch leest en automatisch invult zodat ik het niet hoef te vragen en uit te spreken…
Soms bedoel ik dat ik je bewonder, dat je me uit balans brengt en vervult van allerlei door elkaar stromende gevoelens die ik leven noem, dat je me kriebels in mijn buik geeft als ik je ontmoet, en dat ik naar je kijk met angst en verwachting, voor wat er nu weer zal gebeuren tussen ons, dan bedoel ik soms dat ik ons contact spannend en opwindend vindt, en jij… die vrouw vol leven die mij voorleeft wat ik niet in mij vind buiten jou… in mij hoop geeft op een beter leven… meer leven dan ik voor mezelf voor mogelijk dacht.
Soms bedoel ik dat ik me onwaardig voel naar jou, en jou op een voetstuk heb staan en dat ik hoop dat je toch bij me wilt zijn, anders over mij denkt dan ik over mezelf, positiever, dat ik waardevol voor je bent en dat je me wilt, en dat er een wonder gebeurt en jij mij leuk vindt en bij me wilt zijn, dat je me vertelt dat ik helemaal niet zo’n nerd ben en dat ik mooi ben en dat wie ik ben je veel geeft, dat ik een leven kan hebben.
Soms bedoel ik dat ik je wil vasthouden en hartstochtelijk met je wil vrijen en hoop dat jij ook wilt landen in mijn armen en met mij wilt vrijen en bij me wilt zijn.
Soms hoop ik dat je mij zal dragen en steunen in het leven.
Soms bedoel ik dat mijn leven pijn doet, en dat ik me zo alleen voel, en dat ik een groot gemis heb en hou je op afstand omdat ik er niet op vertrouw dat je blijft en het gemis je niet wil aandoen.
En soms wil ik slechts horen dat jij van mij houdt, en durf ik er niet om te vragen.
Soms bedoel ik dat ik je pijn herken en er voor je wil zijn, dat ik me open om je te helpen en steunen en weet dat je het moeilijk hebt. Soms is houden van een uitreiking om te helpen en geef ik je mijn zachte aanwezigheid. Soms bedoel ik dat je veilig voelt voor mij en het fijn is, en soms bedoel ik dat ik in mijn broek schijt van angst en je heel onveilig voor me voelt maar iets in mij naar je toe trekt en bij je wilt zijn.
Soms bedoel ik dat je me tot het uiterste tergt en dat ik me super gefrustreerd voel. Soms schreeuw ik het naar je toe om die reden, en wil ik niets liever dan dat je me begrijpt en me voelt. En soms is het slechts een vraag om me niet af te wijzen, om me geen pijn te doen, om me toe te laten tot jou en jouw leven.
Soms bedoel ik dat ik je bewonder als het mooie mens dat je bent. En soms bedoel ik je geluk gun, maar dan wel op afstand van mij.
En soms bedoel ik dat je mij pijn doet, en ik dat niet wil laten merken en me groot hou.
Soms bedoel ik dat ik genoeg heb van vechten om bestaan, van de oorlog in mij en om mij heen, dat ik verlang naar warmte, tederheid en stilte, naar jouw tedere en warme nabijheid. Elkaar woordeloos aanrakend in aanwezigheid…
Soms bedoel ik dat ik iets voor je wilt doen, je iets wil geven.
Soms vraag ik om je bewondering en erkenning, via deze woorden.
En soms…. heel soms…. bedoel ik slechts… Ik hou van jou. En heb geen idee wat ik daarmee eigenlijk bedoel.
En jouw begrip van mijn “Ik hou van je!” zal evenzo variëren, vrees ik, en zal meer uitdrukken van jou dan van mij, want hoe kan je het weten? Zulke veelvormige woorden…
Maar soms, of misschien wel vaak, ben ik slechts stil en kijk naar jou, ben ik slechts bij je aanwezig in het moment… en zegt mijn stilte wat woorden niet kunnen zeggen… dat ik heel veel van je hou, dat mijn plek hier is… dicht bij jou.
✔ Reageer ✔ Deel ✔ Vind het leuk
Geef een reactie