Vandaag zag ik oorlog en vrede.
Ze waren beste vrienden!
Vrede gaf voedsel aan oorlog,
en oorlog gaf vrede zijn kracht.
Ik zag vrede speels knipogen,
terwijl ze elk hun eigen aard speelden
Oorlog wat ruw,
vrede bedachtzaam en rustig.
Zo speelden ze door,
blij, blijer en blijst.
Uitgelaten renden ze rond,
genietend tot en met.
Ik zag liefde en respect in hun ogen,
terwijl ze elkaars gaven waardeerden.
En toen oorlog even niet keek,
zag ik vrede, een beetje verliefd,
stil staren naar deze brute kracht.
Oorlog deed soms wat gemeens,
wilde oorlogje spelen en pakken.
Maar vrede lachte vrolijk,
en sprong gladjes opzij…
Liefde heeft tijd nodig om te groeien,
en ongeduld is oorlog.
Maar vrede wist het goed,
ze hadden alle tijd.
Alle tijd voor oorlog en vrede,
alle tijd voor spelen tot ze moe zijn,
Dan zal oorlog luwen,
en neemt vrede het over.
Oorlog mag ook blijven,
en vrede lacht hem toe.
Oorlog en vrede hadden het goed zo,
ze waren lang niet moe.
De zon stond aan de hemel,
nooit hadden ze zo’n plezier.
Dus hou ik even pauze,
en hou mijn vrede hier.
Morgen weer een dagje,
en misschien wel meer plezier.
✔deel ✔reageer ✔vind ik leuk
Geef een reactie